Kinesist Mol

Ver uit mijn buurt. Rik blijft de hele dag bezig. corpus kinesist. Elke keer als hij de kans krijgt werpt hij me opnieuw een suggestieve knipoog toe, en aan het einde van de dag ben ik klaar om hem te wurgen als hij aan komt rennen en hijgend voorovergebogen voor me tot stilstand komt.‘Ik… ik… Even wachten, hoor,’ hijgt hij

Hij werkt hier.’‘Maar nu weet ik zeker dat je jezelf hebt genaaid. corpus kinesist. Hij zwaaide naar me en daarna kwam hij dat Oosterse prinsesje tegen. Met dat lange zwarte haar. Je weet wel. En dat was toch zó raar! Ze trok hem aan zijn arm mee en toen ze dachten dat niemand ze meer kon zien, gingen ze ruzie staan maken.’Zo achteloos mogelijk haal ik mijn schouders op

Goed van ze dat ze het niet in het volle zicht van het publiek deden.’ Ook al wil ik graag weten hoe het zit tussen die twee, ik ga dit niet met Rik bespreken. corpus kinesist. Zeker niet na dat gesprek van vanmorgen.‘Ze had haar armen in de lucht en hij stond met die van hem in zijn zij

Ik weet niet wat er tussen die twee speelt, maar ik denk dat je daar ver uit de buurt moet blijven (corpus kinesist). Ik wil alleen maar zeggen dat je moet uitkijken met Ralf, Noa. Straks heb jij gevoelens en dan…’Ik steek mijn hand op. ‘Sorry Rik, maar het was een lange dag en ik moet douchen en naar huis

Hoe Maak Ik Mijn Nek Los?

‘Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb!’ mompelt hij als hij wegloopt (corpus kinesist). ‘Hij was echt pisnijdig en zij…’ De rest van zijn zin gaat verloren in de herrie van een mededeling door de luidsprekers dat het park gaat sluiten en of iedereen naar buiten wil gaan. Misschien heeft Rik gelijk, en wordt het tijd om aan mijn huisgenoot – correctie, mijn verrukkelijke huisgenoot – te vragen wat er aan de hand is

De vogeltjes fluiten en de eerste bezoekers picknicken al in het park aan de overkant (corpus kinesist). Op het gras zit een gezin dat zo lijkt weggelopen uit Het kleine huis op de prairie. Ze voeren brood aan de eendjes en de moeder graaft in een boodschappentrolley, waarschijnlijk op zoek naar een broodje kaas

Het is een idyllisch plaatje tot de zoon ineens opspringt. Ik denk tenminste dat het een zoon is, maar hij is zo te zien minstens twintig. Hij sprint over het gras en tot mijn afgrijzen zie ik hem boven op een van onze zwanen duiken. Hij rolt een paar meter met het beest over het gras en grijpt het dier bij zijn nek terwijl hij triomfantelijke kreten uitslaat.‘Hé!’ brul ik door het open raam van de kleedkamer.

Er is hier bijna nooit iemand, en dat is juist de reden dat ik me hier vandaag ben gaan omkleden, omdat het zo lekker rustig is - corpus kinesist. De jongen staat inmiddels met de zwaan bij zijn vader, die enthousiast foto’s maakt van zijn zoon met het arme beest, dat spartelt om los te komen

Dat je nóóit, maar dan ook nóóit in het openbaar verschijnt als er ook maar íéts niet klopt aan je kostuum - corpus kinesist. Ik heb mijn pruik niet op, ik heb geen schoenen aan en geen spoortje make-up op, en de bovenkant van mijn jurk hangt open waardoor mijn felrode bh te zien is

Honden Kinesist Opleiding

Ik denk alleen aan dat arme dier, als ik het backstagegedeelte verlaat en naar de waterkant ren, met mijn rokken flapperend achter me aan. Ik ben nu nog maar een meter of twintig hemelsbreed van ze verwijderd als ik het nog een keer probeer - corpus kinesist. ‘Hé!’ schreeuw ik zo hard ik kan

Niet alleen die van het gezin maar er staan meer bezoekers met open mond te kijken naar de verwilderde prinses aan de overkant van de slotgracht (corpus kinesist). Onder andere een paar gezinnen met heel kleine kinderen die hun hand voor hun mond hebben geslagen omdat ze de toch wel heel herkenbare prinses horen vloeken.‘Hou je bek,’ gilt de jongen met de zwaan en hij knijpt het beest nog eens extra hard waardoor het hard begint te krijsen

Ik zoek tevergeefs naar mijn telefoon, die natuurlijk nog binnen op de kaptafel ligt, en daarna kijk ik om me heen of er iemand van onderhoud of van dierverzorging in de buurt is, maar zoals gewoonlijk wanneer je iemand nodig hebt, is er in de verste verte niemand te bekennen. - corpus kinesist

Het kost hem nog geen halve minuut om bij het gezin te komen en voordat de jongen, die mij nog steeds met de zwaan in zijn handen staat uit te dagen, het in de gaten heeft, wordt hij getackeld door Rik. In vol ornaat moet ik erbij vermelden (corpus kinesist). Met zijn baard en wenkbrauwen, compleet met puntmuts, ramt hij zijn hoofd in de knieholtes van de jongen, die van schrik de zwaan loslaat en voorover in het gras valt

Ik kan Rik tot hier horen schreeuwen (corpus kinesist).‘Inderdaad. Niet normaal. Nee, niet wat ik doe, maar dat jij dat arme beest aan het mishandelen bent.’ Hij verkoopt de jongen nog een flinke mep en dan ineens duiken van alle kanten beveiligers op. Ze trekken Rik van de jongen af. Hij hangt als een bezeten Dopey met zijn benen maaiend in de lucht tussen de twee beveiligers in

Kinesist Buizingen

De bewakers laten Rik los, die zich meteen naar het publiek draait en met een buiging roept: ‘De volgende voorstelling is vanmiddag om twee uur, aan de andere kant van het kasteel. We zien jullie daar - corpus kinesist.’De aanwezige bezoekers beginnen te applaudisseren, ervan overtuigd dat dit erbij hoort en dat ze getuige zijn geweest van een of andere stuntshow

Als Rik weer over de brug is, knipoogt hij naar mij en maakt met zijn hoofd een beweging naar mijn kleding. Ik zou bijna vergeten dat ik hier wel eens een heel groot probleem mee zou kunnen krijgen - corpus kinesist. Een van de beveiligers steekt zijn duim op, als teken dat alles goed is met het dier, en opgelucht ga ik terug naar mijn kleedkamer om mezelf te fatsoeneren

Ik weet nu weer wat er zo leuk is aan de prinsenrol. Het is gewoon fijn om je af en toe een held te voelen. Maar het valt toch in het niet bij de uren die volgen. Hier doe ik het voor, die kleine blije kinderen die niet kunnen geloven dat ze met me op de foto mogen.

Logisch, als je de leukste baan van de wereld hebt. De volgende ochtend klopt Ralf ongeduldig op mijn slaapkamerdeur. Ik word net wakker en trek mijn deken omhoog tot net onder mijn neus. corpus kinesist. ‘Kom maar binnen!’ mompel ik. Hij zwaait de deur open. ‘Heb jij deze ook gekregen?’ Zijn gezicht staat ernstig en in zijn hand heeft hij het stuk papier dat ik gisteren zonder te kijken in mijn achterzak heb gepropt.‘Ja, dat zat gisteren op mijn locker geplakt inderdaad

Kinesist Mariakerke

Is het iets belangrijks?’Ralf haalt zijn schouders op. ‘Geen idee. We moeten ons allemaal melden, ze hebben een mededeling en die betreft het hele personeel. Niemand lijkt te weten waar het over gaat, maar iedereen heeft er een gekregen.’Dat kan nooit goed zijn (corpus kinesist).‘Over een uur moeten we in de grote zaal zijn.’ De grote zaal is alleen voor personeelsfeesten en als we hem verhuren, dan is dat voor bruiloften of andere grote evenementen, omdat er zoveel mensen in passen

Ralf en ik lopen net als alle andere werknemers naar de grote zaal, die al voor meer dan de helft vol is, en zoeken een plaatsje op een van de achterste rijen (corpus kinesist). Aan het geroezemoes is te horen dat niemand weet waarom we hier zijn, en de spanning is voelbaar

Eva is iemand bij wie je het gevoel krijgt dat je op een kostschool zit en bij de directrice moet komen. Alleen maar door naar je te kijken, kan ze je nietig en onbenullig laten voelen. Ik geloof dat ik er niet achter wil komen wat ze kan als ze meer doet dan alleen maar kijken.

‘Ik heb jullie allemaal bij elkaar geroepen omdat ik jullie iets te vertellen heb. corpus kinesist.’ Er klinkt opgewonden gefluister vanaf de achterste rij, maar één blik van Eva is genoeg om de twee kletskousen het zwijgen op te leggen. ‘Jullie hebben waarschijnlijk ook de geruchten gehoord dat het park verkocht zou worden